Contenu de l'article principal

Auteurs-es

  • Margarita Orfila Pons Departamento de Prehistoria y Arqueología. Universidad de Granada
  • Giulia Baratta Dip.to di scienze archeologiche e storiche dell’antichita, Università degli Studi di Macerata
  • Marc Mayer Departament de Llatí, Universitat de Barcelona
Vol. 20 (2010), El Documento Arqueológico, Pages 395-433
DOI : https://doi.org/10.30827/cpag.v20i0.139
Reçu: Dec 27, 2012 Publié: Dec 27, 2012
Comment citer

Résumé

El conjunto arqueológico de Calescoves (Menorca), ubicado en la ensenada del mismo topónimo,está compuesto por una necrópolis protohistórica, un pozo ritual, un asentamiento costero defensivo y fue fondeadero del siglo IV a.C. hasta el Bajo Imperio. Además se han identificado en ella unos recortes en la roca, posiblemente para ubicar en ellos esculturas a modo de exvotos de los marineros que llegaron al fondeadero. Por último, destacamos una gruta, conocida como Cova dels Jurats o l’Esglesia, que funcionó como santuario rupestre desde el final de la Cultura Talayótica hasta el siglo III d.C. A partir de inicios del siglo IId.C., gracias a unos paneles epigráficos ubicados en un abrigo natural justo a la entrada dela cueva —se han contabilizado hasta el momento un total de 29—, la mayoría grabados, otros pintados, se celebraba una fiesta el 21 de abril, Parilia, coincidente con el día en que la ciudad de Roma celebraba su fundación. No se descarta que también se hubiese celebrado ludi Ceriales.

Téléchargements

Les données relatives au téléchargement ne sont pas encore disponibles.

Détails de l'article

Comment citer

Orfila Pons, M., Baratta, G., & Mayer, M. (2012). LOS SANTUARIOS DE CALESCOVES (ALAIOR, MENORCA): COBERXO BLANC Y COVA DELS JURATS O DE L’ESGLESIA. INFORME PRELIMINAR. Cuadernos De Prehistoria Y Arqueología De La Universidad De Granada, 20, 395–433. https://doi.org/10.30827/cpag.v20i0.139